Betoverende nachten zitten er aan te komen
Bijgewerkt op: 26 apr.
Betoverende nachten zitten er aan te komen en de sluier tussen onze stoffelijke wereld en de kosmos wordt alsmaar dunner.
Vandaag is de adventstijd begonnen. Adventstijd omvat vier zondagen. Als tijd van stilte, klaar en open staan om ontvankelijk te worden voor het nieuwe licht. Een proces van 28 dagen en je voorbereiden op de twaalf Yule nachten. Op 21 december, in de donkerste en langste nacht van het jaar 2022, bereikt de zon haar laagste punt en wordt de eerste Yule nacht gevierd. Huhhh wellicht denk je nu deze tijdspanne dat klopt niet…..laat ik het even toelichten…al duizenden jaren beginnen de Yule nachten op 21 december en wordt de nacht van 21 op 22 december als eerste Yule nacht gevierd. Onder invloed van de kerk beginnen voor veel mensen de Yule nachten tussen Kerstavond (24 december) en Driekoningen (6 januari).
Yuletijd, de twaalf nachten van midwinter, worden ook wel moedersnachten genoemd en worden de beschermende moeders en moeder Aarde oftewel de moedergodin Vrouw Holle geëerd. De Yuletijd is een mysterieuze en mystieke tijd waarin alle poorten naar andere dimensies open staan. Volgens oude natuurvolkeren is de sluier tussen hemel en aarde flinterdun. Hét moment dus om je te verbinden met de onzichtbare wereld en je spirituele koord op te poetsen voor het nieuwe jaar.
Enfin hoe dan ook Yule is een magische midwintertijd van naar binnen keren, bezinnen, weer tot jezelf komen. We stappen door de poort van het oude naar het nieuw jaar, opruimen, afscheid nemen, het oude afsluiten om ontvankelijk te kunnen worden voor het nieuwe. En ik vroeg mij af hoe doe je dat? Hoe ruim je op en neem je afscheid? Ik dacht aan mijn moeder hoe zij afscheid nam van haar aardse bestaan. En aan mijn tante, eveneens moeder, oma, vrouw van, die in een fase van afscheid nemen zit.
Afscheid nemen is een grote kunst. Hoe leer je deze kunst? Is de context bepalend voor de manier waarop je afscheid neemt? Begin eens met te kijken naar hoe jij afscheid neemt. Neem je op dezelfde manier afscheid of neem je afscheid op verschillende manieren van verschillende mensen. Als je bijvoorbeeld op een feestje bent en je gaat weg, trek je dan je jas aan, zwaai in de ruimte en je gaat de deur uit? Of zeg je ‘ik ga je weg’ en ga je nooit weg, blijf je tot het laatst plakken? Of knoop je nog een gesprek aan om maar niet weg te hoeven? Kijk eens naar deze manier van afscheid nemen van jezelf en maak daar eens persiflage, iets groters van. Want dit is de manier waarop je afscheid neemt in je leven. Voigt zegt hierover: Het zou wel eens de manier kunnen zijn waarop je doodgaat, doodgaan is de finale ‘afscheid’. Afscheid nemen is dus een hele grote kunst.
En om ontvankelijk te worden gaan rust, stilte, leegte aan vooraf. Waarbij je eerst onderscheid maakt tussen “ben ik nu aan het uitrusten of is dit rusten?” Uitrusten is dat je nog bezig bent van wat je beleefd hebt te verwerken. Tot rust komen wil zeggen de boel is wel zo’n beetje opgeruimd en verwerkt en ga je richting niks. Als je in rust bent dan komt de stilte. En dan volgt er iets dat op leegte lijkt. Als er geen rust is, komt er geen stilte. Als er geen stilte is, komt er geen leegte. En als er geen leegte is, komt er geen maximale ontvankelijkheid. Dus kom eerst tot rust. Dat is de oefening voor de maand december.
Monique Vriens, Inbetweener, 27 november 2022
Ik ben een Inbetweener en verbind werelden, lagen en tijdperken met elkaar. Ik blog over mijn werk, alledaagse dingen, over mijn kennis en (eigen)wijsheid. Ik maak mijn eigen sprookjes en hang de was buiten alsof het slingers zijn.
(Bronnen: Voigt en Ruland)