“In het algemeen ben je tegen de tijd dat je echt wordt, meestal kaal geknuffeld, en je ogen zijn eruit gevallen en je poten bengelen erbij en je ziet er haveloos uit. Maar dat geeft allemaal niet, want als je eenmaal echt bent, ben je niet lelijk meer, behalve voor mensen die het niet begrijpen’." Bron: Het fluwelen konijn van Margery Williams.
Vorige week tijdens een functioneringsgesprek, en net nadat ik mijn Zevenmijlslaarzen op Marktplaats had gezet, werd aan mij de vraag gesteld: “En wat zijn de doelen waar je de komende tijd aan wilt gaan werken, hoe ga je dat doen?" Zo’n managementdingetje ‘zin in registratie ontwikkelen’, ‘wat wordt het tempo om weer aan de slag te gaan’. Eerlijk is eerlijk er wordt wel gekeken naar mijn behoefte, wat ik aankan, zonder de druk van zo snel mogelijk weer aan de slag te moeten. Ik ben niet ziek maar omdat rouwverlof niet bij de wet is geregeld (weer zo’n management-/overheidsdingetje), ben ik ziekgemeld.
En ik zei: “Echt worden” zoiets als “When Performance Meets Alignment”. Ik ben bezig met echt worden. Dat ik aan de buitenwereld laat zien hoe ik mij van binnen voel. Net zoals nu; kwetsbaar, oriënterend, dromend over de toekomst. Wat, hoe, waar?
Zou jij blijven?
Zou jij blijven? Het gaat niet alleen om zinloze en tijdrovende bureaucratie, te hoge werkdruk, marktwerking in de vorm van aanbestedingen, permanent veranderend beleid, wantrouwen, een gebrek aan mandaat of tekortschietend management en schaarste (en hoe houd je personeel binnen?). Net als alle andere sociaal werkers haak ik niet zomaar af. Net als hun voel ik mij loyaal aan mijn beroepsideaal. Bron: De uitstroom van sociaal werkers is heel hoog.
Ik ben dan wel geen filosoof, taoïste, boeddholoog etc. Ik ben wel geïnteresseerd in het gedachtegoed van het oosten en de betekenis daarvan en voor mijn eigen assumpties die zijn ingebed zijn in westerse denkpatronen. Denkbeelden uit andere culturen zouden mij zo maar eens kunnen helpen bij het zoeken van antwoorden op essentiële levensvragen. Als het Griekse, het Christelijke denken de basis voor het westers denken vormt, dan begrijp en wil ik meer Tao.
Toen het dualistisch, lineair denken zijn intrede deed, begon de ellende. In onze moderne maatschappij wordt het steeds moeilijker om de natuur in onszelf en om ons heen te voelen. De moderne maatschappij trekt aan ons, van alle kanten is er verleiding, overdaad en snelheid. Onze maatschappij is ingericht op het stellen van doelen. Het behalen van doelen bepaalt of je succesvol bent. Kijk maar eens naar de statistieken. Alles moet beter, moet vooruit, moet omhoog (of omlaag), gericht op groei en vooruitgang. Doe ik het goed of fout? Wat kan ik verbeteren? Hoe kom ik van mijn klachten af? Dit houd je voortdurend vast in emoties van hoop en angst.
Het pad van de Tao
"Dat je met een kikker in een put niet over de zee kunt praten, komt doordat hij begrensd wordt door de ruimte. Dat je met een zomerinsect niet over ijs kunt praten, komt doordat hij vastzit aan de tijd. Dat je met bekrompen geleerden niet over Dao (Tao) kunt praten, komt doordat ze gebonden zijn aan een leer. Nu je buiten je oevers bent getreden en je blik hebt gericht op de grote zee, weet je dat je schamel bent, en kan er met jou over het Grote Beginsel gepraat gaan worden." Bron: Zhuang Zi, een Chinese dichter en taoïstisch filosoof
Dualiteit gebruiken we vaak in oordelen; dit stopt echter de energiestroom. De oude Chinese wijzen leerden dat alles bestaat uit drie dingen: twee krachten (yin/yang) en het spanningsveld daartussen, de Tao. Ongeacht wat yin en yang doen, de Tao leidt en brengt polariteiten in balans. Maar hierover meer in een volgend blog 'In je Element'. De kunst is te leren je niet alleen te kunnen handhaven, maar tegelijk het contact met jezelf en je omgeving te vergroten. Zoals mijn Yuan Qi Gong docent Henk zegt: "Niet uit de snelstromende rivier stappen, maar jezelf te begeven naar de rustigere zijkanten van de stroom."
Op weg naar echt worden.
Ik hoef er niet zo uit te zien als het fluwelen konijn, kaal en gehavend. Geef mij maar iets meer van de Tao, geeft mij meer energie en begrijp ik mijzelf ook beter.
Monique Vriens, Inbetweener, 30 juni 2022
Ik ben een Inbetweener en verbind werelden, lagen en tijdperken met elkaar. Ik blog over mijn werk, alledaagse dingen, over mijn kennis en (eigen)wijsheid. Ik maak mijn eigen sprookjes en hang de was buiten alsof het slingers zijn.