Ieder zijn engel.

Je kunt ze niet inruilen.

Één ding hebben we met ons allen gemeen. Wij hebben ouders, voorouders en dus familie. Hoe je het wendt of keert daar moeten we op één of andere manier mee leven. Je kunt ze niet inruilen en zelfs als je verhuist naar andere kan de van de wereld kun je je familie niet achterlaten. Die draag je mee in je genen, je herinneringen, de verinnerlijkte boodschappen over hoe de wereld in elkaar zit en hoe je zelf moet zijn.

Ontspullen.

Vier maanden geleden was mams al begonnen met ontspullen en gaf ze haar parels, sierraden, beelden van engelen en nog veel meer weg aan mensen die haar dierbaar waren. Afgelopen weekend, bij het opruimen en leeghalen van de woning van onze ouders, waar mams zeven jaar zonder de liefde van haar leven woonde, waren de grotere spullen aan de beurt. Grote meubels uit het huis van mams zijn opgeruimd, weggegeven en opgehaald. Zo pellen mijn broer & ik telkens een laag van haar aardse bestaan af.

Op de kast stonden nog twee devote engelen, knielend en met gevouwen handjes in blauwe gewaadjes, van fijn porselein. Als herinnering aan omi heb ik deze beeldjes aan haar achterkleinkinderen, Mayra en Freya, gegeven. Een herinnering aan uit de lijn waar zij vandaan komen. Een speciaal gezin/familie waarin zij terecht zijn gekomen. Of beter gezegd zij hebben gekozen. Een lijn van helderziende vrouwen. Omi was helderziend en opa Piet helderhorend.

Ze zijn raakbaar.

Mayra was twee toen opa Piet het aardse bestaan verliet. Freya heeft opa Piet niet gekend… althans dit is niet helemaal waar…elke dag mocht ze van omi een waxinelichtje bij de foto van opa Piet aansteken en zong ze luidkeels “Opa Piet, piedewiede wiet, ik hoor je wel maar ik zie je niet” en glimlachte ze en zei tegen mams: “Ik moet je de groeten van opa Piet doen.”

Mams heeft haar inzichten en kennis middels twee boekjes “InzichtenMarij” en “De gouden Pennendoos” doorgegeven. Haar eerste boekje “InzichtenMarij’ wat ik van mams kreeg, schreef ze: “Voor Monique, de eerstgeborene die mij moeder maakte, dank dat je mij uitkoos. Ik hou van jou.” In het dankwoordje bedankte ze haar gidsen en vrienden aan de andere kant, voor de mooie berichten die ze doorkreeg en de opdracht om deze te delen. Koen voor de tekening, die haar zo raakte door de manier waarop Koen mams zag.

Engelen, gidsen, lichtwezens, kabouters, natuurwezens, Jeshua, de vijfde dimensie bestaan, althans wel bij ons in de familie. Zo zijn wij gevormd en door liefde en loyaliteit ermee verbonden over generaties en de dood heen.

Monique Vriens, Inbetweener, 17 juni 2022

Ik ben een Inbetweener en verbind werelden, lagen en tijdperken met elkaar. Ik blog over mijn werk, alledaagse dingen, over mijn kennis en (eigen)wijsheid. Ik maak mijn eigen sprookjes en hang de was buiten alsof het slingers zijn.